A ’na pasänt La sträva asurdänt inturna l’eva tütt un s’ciamazz. agil e nóbil, cun la sua gämba scultórea. ’Na scalmàna… pö la nócc! - Fügitìva beltà Da ’n’ältra pärt, luntän da chì! Trópp tärd! pô vèss mäi! |
La müsica Da spess la müsica la ma cata ’me un mär! cul stómigh prutees e i sgunfi pulmûn, in mi sènti vibrà tütt i pasiûn ma ninan sü l’imèns abiss. Valérie Sarn |
’N’ältra vita A lungh hoo abitaa sóta di pórtigh vast I und, rivultänd i imàgin di ciél sótöcc, L’è là che hoo vivüü ni pasiûn cälmi, che ma rinfrescävan la frunt cunt i pälmi, Claude Lorrain |
Cänt d’autünn Tütt l’invèrnu al catarà pee nul mè èser: rabia, Scûlti fremènd ógni sciócch ch’al cróla; Ma sèmbra, ninaa da stó tunf sènza variaziûn, II. E pertänt amemm, siuv mama, tener cör! Cumpit cürt! La tumba la specia: l’è impaziènt! Camille Pissarro |
Ul vurcelàsc dul mär (L'albatros, C. Baudelaire, " Les fleurs du mal") Spess, par divertiss, i óman di equipagg Apéna depóst süi tavuraa, Quest pasegér alaa, ’me l’è maldèstar e gnècch! Ul Puéta l’è ’me quell princip di niul
|
Mèsta e vagabûnda Dimm, ul tò cör, Agatha, a vólt al mena i tóll Ul mär, ul vast mär al cunsóla i nóstar turmènt! Pórtum via, caróza! Rapìsum, bastimènt! ’Me sii luntän, päradiis prufümaa, Ma ul verd päradiis di primm amûr, l’inucènt päradiis pièn da giói nascóst, |
"L'Ennemi" Ma jeunesse ne fut qu'un ténébreux orage, Voilà que j'ai touché l'automne des idées, Et qui sait si les fleurs nouvelles que je rêve - Ô douleur! ô douleur! Le Temps mange la vie, Charles Baudelaire, Les fleurs du mal "Ul nemiis" La mè giuèntü l’è staa un uragän tenebruus, Mô che sun rivaa a l’autünn di pensaa, E chi sa se quii növ fiûr ch’hoo sugnaa Ó dulûr! ó dulûr! Ul tèmp al mängia la vita, |